(ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010 - ÔÅÕ×ÏÓ 62)
Αριθμός απόφασης: ΑΠ 37/2010
Τμήμα: Α1΄ Πολιτικό Τμήμα
Πρόεδρος: Ι. Παπανικολάου
Εισηγητής: Δ. Τίγγας
Προσβολή εγγράφου ως πλαστού. Πλαστογραφία που αποδίδεται σε συγκεκριμένο πρόσωπο. Πότε και πώς προτείνεται. Ισχυρισμός για πλαστότητα εγγράφου. Προϋποθέσεις για το παραδεκτό του σχετικού ισχυρισμού, όταν αυτός προβάλλεται κατ' ένσταση ή με παρεμπίπτουσα αγωγή. Τι ισχύει όταν ο ισχυρισμός για πλαστότητα εισάγεται με αυτοτελές δικόγραφο αναγνωριστικής αγωγής και δεν φέρει χαρακτήρα παρεμπίπτουσας αγωγής. Τι ισχύει στην περίπτωση πρότασης ισχυρισμού πλαστότητας αποδεικτικού εγγράφου με λόγο έφεσης κατόπιν επίκλησης και προσκόμισης δημοσίου εγγράφου που αποδεικνύει το αναληθές και ανίσχυρο των περιστατικών που βεβαιώνονται με το προσβαλλόμενο ως πλαστό έγγραφο.
Άρθρα: 460, 461, 463, 216, 270, 341, 438 έως 441 ΚΠολΔ.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κατά το άρθρο 460 του ΚΠολΔ, κάθε έγγραφο μπορεί να προσβληθεί ως πλαστό, τα ιδιωτικά και όταν με παραβολή προς άλλα αποδείχθηκαν γνήσια. Κατά το επόμενο άρθρο 461, αν η πλαστογραφία αποδίδεται σε ορισμένο πρόσωπο, μπορεί να προταθεί σε οποιαδήποτε στάση της δίκης με κύρια ή παρεμπίπτουσα αγωγή ή με τις προτάσεις ή και προφορικά, όταν η υποβολή προτάσεων δεν είναι υποχρεωτική, όπως και με τους τρόπους που προβλέπει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας. Τέλος, κατά το άρθρο 463, όποιος προβάλλει ισχυρισμούς για πλαστότητα εγγράφου είναι ταυτόχρονα υποχρεωμένος να προσκομίσει τα έγγραφα που αποδεικνύουν την πλαστότητα και να αναφέρει ονομαστικά τους μάρτυρες και τα άλλα αποδεικτικά μέσα, αλλιώς οι ισχυρισμοί του είναι απαράδεκτοι. Το άρθρο αυτό είναι εντεταγμένο στο κεφάλαιο της αποδείξεως και συνιστά, ενόψει και της θέσης του στον ΚΠολΔ, παρά τη γενική του διατύπωση, κανόνα της αποδεικτικής μόνο διαδικασίας. Επομένως ο περιορισμός που τάσσει δεν ανάγεται στο ουσιαστικό δικαίωμα της κήρυξης εγγράφου ως πλαστού. Για το λόγο αυτό η προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή υποχρέωση έχει εφαρμογή μόνον όταν ο ισχυρισμός της πλαστότητας προβάλλεται κατ' ένσταση ή με παρεμπίπτουσα αγωγή. Πράγματι, ο περιορισμός αυτός τείνει στην αποτροπή της στρεψοδικίας και παρελκύσεως της εκκρεμούς δίκης. Όταν πρόκειται για αναγνωριστική αγωγή πλαστότητας, που εισάγεται με αυτοτελές δικόγραφο, και δεν φέρει χαρακτήρα παρεμπίπτουσας αγωγής, δεν δικαιολογείται η εξαιρετική και περιοριστική ρύθμιση του άρθρου 463 ΚΠολΔ. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται οι γενικοί κανόνες των άρθρων 216, 270, 341 ΚΠολΔ (ΟλΑΠ 23/1999). Το αυτό ισχύει, για την ταυτότητα του νομοθετικού σκοπού αποτροπής παρελκυστικής προβολής ισχυρισμών πλαστότητας εγγράφων στην πολιτική δίκη και στρεψοδικίας, στην περίπτωση κατά την οποία με λόγο έφεσης προτείνεται ισχυρισμός πλαστότητας αποδεικτικού εγγράφου, κατόπιν επικλήσεως και προσκομίσεως δημοσίου εγγράφου που περιήλθε σε γνώση του εκκαλούντος μετά τη συζήτηση της αγωγής στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και αποδεικνύει, λόγω και της αυξημένης αποδεικτικής ισχύος του (άρθρα 438 και 441 ΚΠολΔ), το αναληθές και ανίσχυρο των βεβαιούμενων με το προσβαλλόμενο ως πλαστό έγγραφο κρίσιμων περιστατικών για την ευδοκίμηση της αγωγής. Διότι με τον τρόπο αυτό, χωρίς να παραβιάζεται η αρχή της οικονομίας της δίκης, επιτυγχάνεται, κατά τη νέα συζήτηση της υποθέσεως στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο η ορθή διάγνωση της εκκρεμούς διαφοράς, χωρίς να είναι απαραίτητη η προσφυγή και σε άλλα, πέρα από το δημόσιο έγγραφο, αποδεικτικά μέσα για την απόδειξη της πλαστότητας, ώστε να ανακύπτει ζήτημα παραδεκτού του προτεινόμενου σχετικού ισχυρισμού.
