(ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 - ÔÅÕ×ÏÓ 54)
Αριθμός απόφασης: 3266/2008
Τμήμα: ΣτΕ: Τμήμα Δ΄
Πρόεδρος: Μ. Βροντάκης
Εισηγητής: Π. Κοτσώνης
Ναι μεν οι χώροι ελεγχόμενης στάθμευσης, οι οποίοι φέρουν τη σήμανση Ρ-69, καθώς και το οικείο τέλος, ρυθμίζονται με αποφάσεις των Νομαρχιακών, Δημοτικών ή Κοινοτικών Συμβουλίων, τα επιβαλλόμενα όμως για την παράβαση των όρων της στάθμευσης αυτής πρόστιμα προβλέπονται, αποκλειστικά, στις σχετικές διατάξεις του ΚΟΚ. Ενόψει αυτού, από την έναρξη ισχύος του ν. 2696/1999, η εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 59 παρ. 1 του ν. 1416/1984, κατά το μέρος που προβλέπει τον καθορισμό, από το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο, εκτός από τα τέλη, και του ύψους του προστίμου που επιβάλλεται για παράβαση της ελεγχόμενης στάθμευσης, έχει, οπωσδήποτε, καταργηθεί.
H κατά το Σύνταγμα ελεύθερη κίνηση των πολιτών στη χώρα δεν εμποδίζει τη λήψη μέτρων ρυθμιστικών της κυκλοφορίας και της στάθμευσης των οχημάτων, τέτοια δε μέτρα όχι μόνο δεν αναιρούν τον κοινόχρηστο χαρακτήρα των οδών, αλλά, αντιθέτως, κινούνται προς την κατά το δυνατόν ορθολογική χρήση τους από το σύνολο των χρησιμοποιούντων οχήματα πολιτών.
Άρθρα: 4 παρ. 1, 3 και 11, 34 παρ. 14, 52 παρ. 1 ΚΟΚ (ν. 2696/1999), 59 παρ. 1 ν. 1416/1984, 5 παρ. 3 και 4, 24 παρ. 2 Σ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
[…]
6. Επειδή, από τις διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1 και 3, 34 παρ. 14 και 52 παρ. 1 ΚΟΚ (ν. 2696/1999), οι οποίες, κατά τούτο, περιέχουν πλήρη ρύθμιση μη εξαρτώμενη από την έκδοση οποιασδήποτε κανονιστικής αποφάσεως, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 59 παρ. 1 του ν. 1416/1984, προκύπτει ότι ναι μεν οι χώροι ελεγχόμενης στάθμευσης, οι οποίοι φέρουν τη σήμανση Ρ-69, καθώς και το οικείο τέλος, ρυθμίζονται με αποφάσεις των Νομαρχιακών, Δημοτικών ή Κοινοτικών Συμβουλίων, τα επιβαλλόμενα όμως για την παράβαση των όρων της στάθμευσης αυτής πρόστιμα προβλέπονται, αποκλειστικά, στις σχετικές διατάξεις του ίδιου κώδικα. Ενόψει αυτού, από την έναρξη ισχύος του ν. 2696/1999, η ανωτέρω εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 59 παρ. 1 του ν. 1416/1984, κατά το μέρος που προβλέπει τον καθορισμό, από το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο, εκτός από τα τέλη, και του ύψους του προστίμου που επιβάλλεται για παράβαση της ελεγχόμενης στάθμευσης, έχει, οπωσδήποτε, καταργηθεί [τούτο δε ανεξαρτήτως του κατά πόσον η ίδια διάταξη είχε καταργηθεί ήδη από την έναρξη ισχύος του προγενέστερου ΚΟΚ (ν. 2094/1992, 182 Α΄), ο οποίος καταργήθηκε με το άρθρο 110 του έχοντος εν προκειμένω εφαρμογή ΚΟΚ/1999]. Περαιτέρω, το πρόστιμο για την παράβαση της πινακίδας Ρ-69 (χώρος ελεγχόμενης στάθμευσης) προβλέπεται ρητά στο άρθρο 4 παρ. 11 του κώδικα και ανέρχεται σε 5.000 δρχ. (ήδη δε, μετά την έκδοση των ανωτέρω υπουργικών αποφάσεων, σε 15,50 ευρώ) και όχι στο άρθρο 34 παρ. 10, στο οποίο προβλέπονται πρόστιμα 20.000 και 10.000 δρχ. (ήδη δε 65,00 και 34,50 ευρώ αντιστοίχως) για τις παραβάσεις των παραγράφων 2 (20.000 δρχ.) και 3 έως 7 και 9 (10.000 δρχ.) του ίδιου άρθρου, στις οποίες δεν περιλαμβάνεται εκείνη που αφορά την ελεγχόμενη στάθμευση. Η έννοια αυτή των ανωτέρω διατάξεων του ν. 2696/1999 ενισχύεται και από την οικεία έκθεση της επιτροπής που συνέταξε τον κώδικα (βλ. άρθρο 8 παρ. 9 ν. 2366/1995, 256 Α΄), στην οποία αναγράφονται τα εξής: «…ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄… Η νέα παρ. 14 του άρθρου 34 ρυθμίζει το ζήτημα της στάθμευσης σε χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης και της επιβολής προστίμου σε περίπτωση μη πληρωμής του αναλογούντος τέλους. …ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ΄… ΙΙ. Οι τροποποιήσεις του συστήματος των κυρώσεων του ΚΟΚ. …Β. …5. ΠΡΟΣΤΙΜΟ 5.000 ΔΡΧ. Η πέμπτη κατηγορία καταλαμβάνει μόνο μία περίπτωση αντικανονικής συμπεριφοράς οδηγών, αυτή της παραβάσεως των διατάξεων του ΚΟΚ περί σταθμεύσεως σε σημεία των οδών, όπου προσδιορίζονται ως “χώρος ελεγχόμενης στάθμευσης”. Μέχρι σήμερα δήμοι και κοινότητες ορίζουν στις περιπτώσεις στάθμευσης σε χώρους ελεγχόμενης στάθμευσης ποινή αντίστοιχη αυτής της παράνομης στάθμευσης, δηλαδή της στάθμευσης σε χώρους που απαγορεύεται. Η νέα ρύθμιση θεσπίζει πρόστιμο 5.000 δρχ. που επιβάλλεται από τον οικείο φορέα (δήμο ή κοινότητα) σε αυτούς που σταθμεύουν σε χώρους ελεγχόμενης στάθμευσης χωρίς την καταβολή του προβλεπόμενου τέλους στάθμευσης. 6. …».
7. Επειδή, με το κύριο δικόγραφο της αιτήσεως προβάλλεται ότι το προβλεπόμενο από τις ανωτέρω διατάξεις του ΔΚΚ και του KΟΚ σύστημα της ελεγχόμενης στάθμευσης προσκρούει στα άρθρα 5 παρ. 3 και 4 και 24 παρ. 2 του Συντάγματος, διότι με αυτό περιορίζεται η ελεύθερη κίνηση των πολιτών για καθαρά εισπρακτικούς σκοπούς και προβλέπεται η καταβολή τέλους για την ελεύθερη και ακώλυτη χρήση κοινόχρηστων χώρων. Οι λόγοι αυτοί, αν και δεν αφορούν το κύρος συγκεκριμένων διατάξεων της προσβαλλόμενης αποφάσεως, προβάλλονται, κατ' αρχήν, παραδεκτώς, διότι τυχόν ανίσχυρο, λόγω αντισυνταγματικότητας του συστήματος, εν γένει, της ελεγχόμενης στάθμευσης, συνεπάγεται την ακύρωση και της προσβαλλόμενης αποφάσεως, η οποία προϋποθέτει ότι το σύστημα αυτό είναι, από συνταγματικής απόψεως, έγκυρο (βλ. ΣτΕ 372/2005 κ.ά.). Περαιτέρω, οι λόγοι αυτοί είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι. Και τούτο, διότι η κατά το Σύνταγμα ελεύθερη κίνηση των πολιτών στη χώρα δεν εμποδίζει (αντιθέτως δε επιβάλλει, όταν το απαιτούν οι συνθήκες) τη λήψη μέτρων ρυθμιστικών της κυκλοφορίας και της στάθμευσης των οχημάτων, όπως είναι και το επίδικο σύστημα, τέτοια δε μέτρα όχι μόνο δεν αναιρούν τον κοινόχρηστο χαρακτήρα των οδών, αλλά, αντιθέτως, κινούνται προς την κατά το δυνατόν ορθολογική χρήση τους από το σύνολο των χρησιμοποιούντων οχήματα πολιτών. […]
(Δέχεται εν μέρει την αίτηση)
