(ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2019 - ÔÅÕ×ÏÓ 98)
Αριθμός απόφασης: 1627/2018
Τμήμα: Δ΄
Πρόεδρος: Ειρήνη Κιουρκτσόγλου-Πετρουλάκη, Προεδρεύουσα Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Ειρ. Καλού
Μη συμμόρφωση του οφειλέτη στην πράξη που καταδικάστηκε από δικαστική απόφαση και ζητήματα αποκατάστασης των δαπανών (προκαταβολή, χρηματικά ποσά που υπερβαίνουν την επιδικασθείσα δαπάνη κ.ά.), τις οποίες διενήργησε ο δανειστής που επιχείρησε την απαιτούμενη πράξη.
Άρθρο 945 ΚΠολΔ.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
«… Με την παρ. 1 του άρθρου 945 ΚΠολΔ παρέχεται το δικαίωμα στο δανειστή να επιχειρήσει την υλική πράξη, μετά τη μη εκπλήρωση της υποχρεώσεως του οφειλέτη, εφόσον αυτή μπορεί να γίνει και από τρίτο, με δαπάνη του οφειλέτη. Αν πρόκειται για δικαστική απόφαση, καταδικάζεται ο οφειλέτης να επιχειρήσει την πράξη εντός ορισμένης προθεσμίας και συγχρόνως, με την ίδια απόφαση, παρέχεται το δικαίωμα στο δανειστή να επιχειρήσει την πράξη με δαπάνη του οφειλέτη, αν παρέλθει άπρακτη η ταχθείσα προθεσμία ή αν στη διάρκεια αυτής ο οφειλέτης εκδηλώνει ρητά την άρνησή του για την εκπλήρωση της υποχρέωσής του. Πάντως, δεν αποτελεί αναγκαίο στοιχείο της απόφασης η παροχή της δυνατότητας στο δανειστή της επιχείρησης της πράξεως, καθόσον η δυνατότητα αυτή απορρέει απευθείας από την πιο πάνω διάταξη. Έτσι, εφόσον ο οφειλέτης δεν συμμορφωθεί προς την ανωτέρω υποχρέωσή του, γεννάται αυτομάτως δικαίωμα του δανειστή να υποκαταστήσει τον οφειλέτη και να ενεργήσει αυτός την υλική πράξη. Το δικαίωμα αυτό αυτομάτως ενεργοποιείται και υλοποιείται, δεδομένου ότι η άρνηση ή η παραμέληση του οφειλέτη, οδηγεί σε αδρανοποίηση του δικαιώματος του δανειστή που διαγνώσθηκε ήδη δικαστικά, ο δε δανειστής πρέπει να κοινοποιήσει επιταγή στον οφειλέτη, ο οποίος επιτάσσεται να επιχειρήσει την πράξη. Μετά την πάροδο της προθεσμίας που τάχθηκε, η οποία αποδεικνύεται ημερολογιακά, κατ’ άρθρο 915 εδ. β’ ΚΠολΔ, ο δανειστής δικαιούται να επιχειρήσει την πράξη. Η επιχείρηση της πράξης από το δανειστή αποτελεί μορφή αναπληρωματικής εκτέλεσης. Ο καθ’ ου η εκτέλεση έχει δικαίωμα να προβάλλει αντιρρήσεις κατά της εκτέλεσης του δανειστή με ανακοπή του άρθρ. 933 επ. ΚΠολΔ αν διατείνεται συμμόρφωση προς την υποχρέωσή του. Έτσι με την παρ. 1 της προαναφερόμενης διατάξεως παρέχεται το δικαίωμα στο δανειστή να προβεί στην πράξη δαπάναις του οφειλέτη, εφόσον ο οφειλέτης μετά την κοινοποίηση της επιταγής δεν εκπληρώσει την υποχρέωσή του. Προς τούτο με την παρ. 2 της ίδιας διατάξεως παρασχέθηκε η εξουσία στο δικαστήριο να καταδικάσει τον οφειλέτη με αίτηση του δανειστή και στην προκαταβολή του ποσού της δαπάνης. Εάν δεν έλαβε χώρα καταδίκη στην προκαταβολή, ή εάν το προσδιορισθέν προκαταβολικά ποσό δεν αποδείχθηκε τελικά αρκετό για την επίτευξη της εκτελέσεως, μπορεί ο δανειστής μετά την επιχείρηση απ’ αυτόν της πράξεως να ζητήσει με αυτοτελή αγωγή την καταδίκη του καθ’ ου η εκτέλεση οφειλέτη στην καταβολή των δαπανηθέντων. Η φύση και η λειτουργία της κατ’ αυτόν τον τρόπο επιδικαζομένης δαπάνης προσδίδει σ’ αυτή την έννοια της αποζημιώσεως για την από το δανειστή, αντί του οφειλέτη, τέλεση της πράξεως και όχι της ποινής για την αθέτηση από τον τελευταίο της σχετικής υποχρεώσεώς του. Ενόψει δε του ότι η από το δανειστή επιχείρηση της πράξεως, εντός του πλαισίου των διατάξεων του άρθρου 945 ΚΠολΔ, αποτελεί μορφή αναπληρωματικής εκτέλεσης, η επιδικαζόμενη στο δανειστή δαπάνη εκτελέσεως, κάτω από τις ως άνω συνθήκες, διέπεται, αν όχι ευθέως, τουλάχιστον κατ’ αναλογίαν, από τις γενικές αρχές της διατάξεως του άρθρου 932 ΚΠολΔ, η οποία ρυθμίζει τα έξοδα εκτέλεσης (ΑΠ 1525/2010)…».
